De Reiscommissie was volop aan het werk, maar het wilde maar niet vlotten dit jaar gezien den overvloed van feesten in de onmiddellijke nabijheid: en we zouden dan maar eens per velo naar Edegem rijden en gaan bidden en zingen aan de grot. De Heenreis was goed en de godsvrucht onzer leden was treffend. De terugkeer zette zich ook goed in, maar een hevig onweer sloeg ons zoodanig uiteen dat er bij waren die in het park van Boom wakker werden. In ieder geval, we hadden onzen plicht volbracht…
Zo staat te lezen in de theaterdagboeken van Leonard Holsters, in een bijdrage van midden 1930. Of er vandaag nog veel godsvruchtige leden bij Harlekijn te vinden zijn, dat laten we in het midden. Maar hebben we alvast één ding gemeen met onze voorgangers: we vertoeven graag in elkaars gezelschap, ook áf de planken en buiten de studio. En daar is werkelijk ieder excuus goed voor. Dus viel het idee om de trip naar de grot van Edegem uit 1930 op een zomerse zondag over te doen meteen in goede aarde. Bijna 90 jaar later bestegen ook wij ons stalen ros, onze theatervoorouders moesten het weten!
We vertrokken op zondag 8 september bij het ochtendgloren vanuit Boom. De tocht verliep niet zonder horten of stoten: wandelen doen onze leden duidelijk vaker dan fietsen. Af en toe werd er dus een pauze ingelast. We maakten een kleine omweg naar Café de Koophandel, of we besloten de overzetboot te nemen naar Klein-Willebroek. Gewoon… omdat het kon. Wie heeft ooit beweerd dat een tocht rechtlijnig moet verlopen?
Uiteindelijk belandden we toch aan de grot en daar konden we even tot rust komen. Bidden is al lang geen verplichting meer bij Harlekijn, maar wie wou bezinnen had daar nu de kans toe. Er volgde nog een ietwat verlate lunch, als picknick op het gras. Wij hadden gelukkig meer chance met het weer dan onze voorgangers, heerlijk!
Trouwens, de eerste steen van de aan de grot grenzende Onze-Lieve-Vrouw-van-Lourdesbasiliek werd gelegd op 8 september 1931. Inderdaad, exáct 88 jaar voor ons bezoek. Dat wil dus zeggen dat deze er nog niet stond toen onze voorgangers er waren, zij moesten het stellen met een grot en een mariabeeld.
We hadden ook een concreet doel met het herbeleven van die historische fietstocht. Dat doel was méér dan alleen deze dagboekbijdrage of het knappe fotoverslag van Harlekijns huis-Instagrammer Jella, want er ging ook een videocamera mee op onze trip. Het resultaat daarvan zie je in de schouwburg, tijdens onze volgende voorstelling…
