Wanderlust. Het Engelse ‘to wander’ betekent zoiets als ‘dwalen’, ‘wandelen zonder doel’. En wie kent niet de uitspraak ‘Not all who wander are lost’? Het is niet ‘verdwalen’, het is echter ook niet gewoon ‘wandelen’ of ‘reizen’…Het is… ‘wanderen’.
Is ‘al dolend de wereld verkennen’ misschien een mooie vertaling? Volgende definitie kunnen we lezen op de website van Canvas naar aanleiding van het gelijknamige tv-programma: ‘de onweerstaanbare drang om erop uit te trekken. Reizen om de wereld te verkennen, andere mensen te ontmoeten en op die manier jezelf en het leven beter te begrijpen.’
Wanderlust is iets wat wij gemeen hebben met onze toneelvoorouders. Zij hielden van reisjes, wij houden van reisjes. Zij hielden van wandelen, wij houden van wandelen. Wij dolen graag in de stad of in de natuur, al filosoferend over de zin van het leven, zij doolden op reis ook regelmatig – al leek dat meestal niet echt het plan te zijn.
Onszelf en de wereld proberen beter te begrijpen. Is dat voor sommigen onder ons misschien een reden om zich aan theater te wagen? Of net helemaal niet? Is het net integendeel een ontsnapping uit die wereld van alledag? Of net helemaal niet?
In elk geval: wanderlust.
Lees maar even mee welke avonturen en onverwachte ontmoetingen er zo al wanderend beleefd konden worden…
“Het werd al zoo laat dat we maar zouden trachten uit het bosch te geraken. De schrik sloeg allen in het harte toen gansch de groep verzameld was, en men bemerkte dat er nog eene mankeerde. Ieder begon te roepen, want het was er gevaarlijk met al die wilde dieren (zoals muggen en slakken) maar ze kregen geen antwoord en ze verdwaalden nog verder. Tot opeens de afgedwaalde voor hun oogen verscheen. (…)
De vriend René dacht dat hij twee everzwijnen zag in het bosch maar het waren twee meisjes uit het dorp die daar ook aan het wandelen waren. Ze werden aangesproken maar met den beste wil van de wereld en ondanks het beste Duits dat men broebelde, kon men er niet veel uitkrijgen.”
